Na 2 jaar coronaperikelen kon eindelijk het Wiltschut-toernooi weer georganiseerd worden. Met dank aan de organisatoren Michel Ebben en Martijn en Dicky de Jong.
Het is een toernooi waarin wordt gespeeld met voorgiften: sterke spelers krijgen een handicap mee in hun wedstrijd tegen een zwakkere speler. De laatste krijgt dus een voorsprong bij de start van een set. Grote verschillen in sterkte geven een grotere voorsprong. In theorie zou iedere partij op het einde dus spannend moeten aflopen.
Er worden eerst 3 poulewedstrijden gespeeld. Helaas lukte het ons in eerdere jaren niet om ons te kwalificeren voor de verdere rondes. En jawel, ook dit jaar was de opgave te groot.
In de eerste wedstrijd konden Rob Janssen, Karina Hoftijzer en Ad Hesselink ons team nog op het goede pad zetten en wonnen met 6-3 van MVR. Rob won zijn 2 partijen en Ad wist bij zijn debuut als wedstrijdspeler ook een partij te winnen.
Drie punten werden gewonnen door het ontbreken van 1 van de tegenstanders.
Met grote moed gingen Ad, Michiel Mulder en Giedo Tenk naar SMD in Winterswijk. Het werd een gezellige avond maar de uitslag was minder. Veel nederlagen op het randje. Wel lukte het Ad om 1 punt mee naar huis te nemen.
De laatste wedstrijd tegen Odion uit Gaanderen zou moeten beslissen of we in de volgende ronde zouden komen. Giedo, Michiel en Johan Zoetebier mochten die wedstrijd proberen te winnen. Maar helaas, wat ze ook probeerden, ze kwamen steeds net te kort. Michiel en Johan lukte het nog om 1 wedstrijd te winnen. Het waren spannende partijen maar de winst ging naar Odion met 7-2. Als met al weer een leuke afsluiting van het competitieseizoen en we kijken nu al weer uit naar het volgende jaar.
Johan Zoetebier